ناگزير از تشكيل كانونهاي تخصصي تئاتر هستيم...
هشتاد درصد تئاترها از طراحي صحنه نامناسب رنج ميبرند
ناگزير از تشكيل كانونهاي تخصصي تئاتر هستيم
یك منتقد تئاتر گفت: در تئاتر مشهد در كليت طراحي داراي مشكل هستيم و فرقي نميكند كه اين طراحي، طراحي صحنه باشد يا طراحي نور، لباس و يا حتي طراحي پوستر و بروشور و اين به دليل آن است كه با طراحي به صورت تخصصي و حرفهاي برخورد نميشود.
حامد امانپور قرایی در گفتوگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)- منطقه خراسان، با اشاره به محدود بودن صحنه در تئاتر مشهد گفت: وجود صحنههاي"قاب دار" در تئاتر مشهد، امكان ايجاد فضاهاي متنوع را از ما ميگيرد و چون امکان استفاده از سالنهاي"بلك باكس" را نداريم نميتوانيم از امكانات صحنه استفاده بهتري كنيم و اين روي مسايل فني و تخصصي تئاتر مانند نور، بازيگري و حتي كارگرداني تاثير ميگذارد و ربطي به توانايي هنرمندان تئاتر ندارد.
وي خاطر نشان كرد: اگر شكل صحنه عوض شود، امکان تنوع در طراحي صحنه وجود دارد.
اين منتقد تئاتر با اشاره به موفقيتهاي طراحان صحنه مشهدي در مسابقات و جشنوارههاي كشوري گفت: در مشهد طراحان صحنه خوب و خلاقي داريم كه توانستهاند فضاهاي متنوعي را ايجاد كنند و نمونه كارهاي خوب زياد داشتهايم.
حامد امان پور قرایی در مورد وضعيت فعلي طراحي صحنه در مشهد عنوان كرد: اگر بخواهيم تئاترهاي مشهد را از لحاظ طراحي صحنه دستهبندي كنيم احساس ميكنم كه شايد ده الی پانزده درصد تئاترها داراي طراحي صحنه مناسبي هستند، حدود پنج درصد طراحي صحنه متوسطي دارند و هشتاد درصد تئاترها متاسفانه از طراحي صحنه نامناسب رنج ميبرند.
اين كارگردان تئاتر تصريح كرد: بعضي كارگردانها خودشان طراح هم هستند و ممكن است از طراحي صحنهاي كه براي تئاترشان انجام ميدهند نتيجه خوبي هم بگيرند اما آنچه سبب ميشود كه كارگردانها مجبور شوند خودشان به سمت طراحي صحنه بروند اين است كه زير مجموعههاي تخصصي نداريم.
حفره ی روباه نوشته و کارگردانیِ حامد امان پور قرایی- عکس از مهدی مصباحی
وي افزود: من فكر ميكنم بالاخره تئاتر مشهد مجبور خواهد شد كه تن به تشكيل كانونهاي تخصصي بدهد كه از جمله آنها كانون طراحان صحنه است.
اين منتقد تئاتر با انتقاد از طراحي صحنه بدون تحليل گفت: بعضي وقتها سادهانگارانه نگاه كردن به بعضي طراحيها در بعضي از نمايشها، باعث شده كه طراحي صحنه به صورت آماتوري ارائه شود.
اين كارگردان تئاتر با اشاره به اين كه قوانين طراحي صحنه، از متن نمايشنامه بيرون ميآيد، تاكيد كرد: طراحي صحنه يك جريان بسيار تخصصي و بسيار حايز اهميت است چرا كه طراح بايد سالن و مسايل فني كه داخل سالن وجود دارد را بشناسد، اجتماعي كه در آن زندگي ميكند را درك كند و فراتر و پايهاي تر از همه اينها اين كه بتواند تحليل درستي از متن نمايشنامه داشته باشد و آن وقت است كه ميتواند با كارگردان وارد تعامل شود.
حامد امانپور قرایی تصريح كرد: تئاتر مشهد بايد از بين نفس كشيدن در فضاي آماتوري يا فضاي حرفهاي مسير خودش را مشخص كند.
وي در پايان افزود: دستوپا زدن در بين فضاي نيمه آماتوري و نيمه حرفهاي حاصلي جز سَرخوردگي و فاصله گرفتن مخاطب از تئاتر ندارد.